Bij epilepsie zijn er bijzonderheden in de prikkelverwerking voor- tijdens en/of na een epileptische aanval. Iemand kan soms een gedragsverandering laten zien, zoals ineens minder prikkels aankunnen.  

Dit kan een aanwijzing zijn voor een naderende aanval. Tijdens een epileptische aanval, waarbij er kortsluiting is in de prikkeloverdracht, is er logischerwijs ook een andere prikkelverwerking. Ook na een aanval moet je rekening houden met een andere prikkelverwerking. Er zijn mensen die na een aanval opstaan en doorgaan waar ze mee bezig waren alsof er niks is gebeurd, maar er zijn ook mensen die dagen in bed liggen om bij te komen. Tevens moeten activiteiten veilig zijn voor iemand met epilepsie. 

We zien vaak dat epilepsie optreedt in bepaalde alertheidsfases. Het is goed om dit in kaart te brengen om zo te zorgen voor meer veiligheid maar ook meer vrijheid. Door bijvoorbeeld te blijven zitten als je een aanval verwacht maar je daarna weer volop in kunnen zetten op momenten waarop het relatief veilig is. 

De epilepsie lijkt dus een rol te spelen bij de prikkelverweking. Tevens worden er meestal anti-epileptica gebruikt door mensen met epilepsie, soms wel zes verschillende per dag! De anti-epileptica hebben een dempende werking in de hersenen om te voorkomen dat iemand epileptische aanvallen krijgt.  

Door onze jarenlange ervaring in het werken met mensen met epilepsie kunnen we al deze factoren goed meenemen in een onderzoek.